И ова што ќе ви го раскажам не
содржи никаква технолошка тајна на мојата агенција ЦИА, бидејќи сите тајни од
овој вид беа веќе експонирани од страна на пребегнатиот агент на НСА од Америка
во Русија, Сноуден. Имено, и малите деца веќе знаат дека високата резолуција на
ЦЦД-камерите, комплементарни со оптичките уреди и имиџинг-технологиите во
шпионските сателити овозможуваат да се набљудуваат детални активности на
непријателските сили во предели што се надвор од цивилизацијата. Секако дека по
потреба непријателските цели можеа и со навигација на проектил од сателит да се
неутрализираат, но тоа никогаш не било и нема да биде моја работа. Моја главна мисија
стана да им помогнам на луѓето и на животните што се во немилост на
автократските режими во светот со тоа што ќе надгледувам, ќе документирам и ќе
испраќам соодветни информации до централата. Токму во оваа Македонија луѓето ми
беа блиски по менталитетот што си го добив како наследство преку моето домашно
балканско воспитување. Од друга страна, пак, блиски ми беа и животните, зашто по
магистрирањето на Станфорд од областа на информатичките технологии, јас веднаш
се вработив во Силиконската долина во стартап-компанија под инкубаторот на една
ќерка на компанијата Шмугл.
Инаку, како што веќе ви навестив, работев на развивањето
на софтверот за превод на кучешкиот гласовен и телесен јазик, познат како
"Dog Translatоr". Во тој период имав три кучиња, едно црно, едно
жолто и едно бело. Сите ми беа вдомени скитници-мешанци, со кои јас
беспрекорно комуницирав, да не речам
како со луѓе. Чинам дури и подобро. По две години работа во Шмугл, јас преминав
во ЦИА. „Ловците на глави“ ме изнајдоа и ми дадоа понуда што јас, не само како
страстен патриот и лојален граѓанин на мојата држава – САД, но и како човек што
не е поклоник на ниту една религија, туку строго се води во животот од науката
и според законите на природата, тешко можев да ја одбијам.
Инаку, апликацијата
за автоматскиот преведувач од кучешки јазик ја развивме со помош на тимот од
неколку млади информатички генијалци, кои имаа страсна љубов за своите кучиња
миленици. ЦИА по моето заминување од централата ја разви оваа алатка до
совршенство. Сега јас бев дојден овде во улога на специјален агент што си ги
бере плодовите што самиот ги засадил. Можев да си го вклучам автоматскиот
превод и да гледам во говорни облачиња што се зборува меѓу кучињата. Замислете
колку вредни сведоштва за нас во ЦИА станаа достапни преку кучињата што до
вчера беа само неми сведоци на настаните. Сега имам најави од агенцијата дека
работат на преведувач на емоции на куче кој ќе може со помош на молекуларен
сензор да ја детектира емотивната состојба на животното врз основа на некои
протеини, ензими и хормони што ги излачило во дадениот момент. Така ќе може да
се дознае дали е кучето тажно, среќно, депресивно, еуфорично, во агресивна фаза
и слично. На тој начин, и без да испушта звуци или да мрда со телото, ние,
агентите на ЦИА, ќе знаеме како се чувствува еден пес во дадена ситуација, па
ќе можеме да ги прочитаме неговите емотивни сеќавања и да ги предвидиме
неговите наредни постапки. Искрено, со душа чекав да ми го испорачаат на
тестирање и евалуација прототипот од сензорот што се закачува на ајфон и го
користи софтверот DogEmo 1.0.
Но,
да се вратам на дејството од интерес. Побарав од агентот во американската
амбасада да ми даде сателитска информација од обезбедувањето на амбасадата за
тоа на која локација отиде кучето Хектор. Ми стигна повратно координатите и
кусо појаснување, дека Хектор е во моментов на средба со други кучиња во
Градскиот парк. Инаку, низ паркот имавме инсталирано дваесетина камери од
постариот модел, оние што се напојуваат со фотоволтаична ќелија. Овие камерчиња
биле инсталирани делумно заради личната безбедност на американските амбасадори,
кои често џогираат низ паркот во раните утрински часови, а делумно и за да ги
гледаме припадници на власта, младите министри како се швалерисуваат, што за
љубов на вистината, не беше нешто противзаконско. Сепак, имавме голема полза од
снимките од локалниве политичарчиња како го кршат законот кога си ги возат
љубовниците под дејство на алкохол, па попатно удираат паркирани коли,
контејнери за ѓубре и урнисуваат бетонски столпчиња. Овие камерчиња беа
поставени од еден мој колега што обезбедуваше еден претходен американски
амбасадор.
Како и да е, јас ги имав ИП-адресите на секоја од нив. Ги вклучив
едновремено сите веќе на четвртиот по ред монитор и скенирав со очите за да
видам на која од камерите се детектира физичка активност. Веднаш забележав дека
сликата од едната од камерите е млечно-заматена. Веројатно беше испосрана од
птици. Пробав да го изведам процесот на чистење, но надворешната сферна
заштитна лушпа веќе се имаше залепено и запечено од топлината. Какашкиве од
птица со стареењето понекогаш и полимеризираа доколку долготрајно беа изложени
на дејството на УВ-зраците од Сонцето. Активирањето на бришачот од третата или
последната надворешна лушпа не успеа да ја исчисти леќата, иако на сетирањето
ја добив информација дека ова е 87 чистење, а хемикалијата беше предвидена за
100 чистења. Инаку, секоја од заштитните лушпи на леќата имаше улога на контрола
на температурата, влажноста и надворешната контаминација, како во случајов.
Требаше да пријавам да ја исчистат рачно. Но, нејсе, другите 19 камери даваа
слики. Иако овие камери беа сомалку послаба резолуција отколку новите модели,
јас сепак, имав претстава што се случува на оваа територија од моментален
интерес. Веднаш се појави трепкачот со портокаловото квадратче на камерата
168.231.10.011. Ја зумирав сликата и го засилив звукот. Јасно се гледаше дека
Хектор стои задишан, како божем беше истрчал маратон. Стоеше со телесен став
што покажува голема почит кон соговорникот, кој, пак, беше еден постар шарен
пес со големи мудри очи полни со кристално чист сјај и спокојство што се зрачи
во околината. Веројатно беше просветлен. Веднаш до мудрецот стоеше една црна
кратковлакнеста кучка со снежно бели шепи. Обајцата мудри песови си беа седнати
на газовите. Го вклучив преводот и читав.
„Гуру
наш, Изди-аве, имаме тревога! Вклучете ја сирената за аларм и свикајте собрание
на членовите на братството. Мораме да ја консолидираме космичката енергија, па
да направиме итен ритуал за ослободување на брат ми и неговиот стопан и животен
сопатник“, изговори Хектор со невидена брзина и во еден здив, а на крајот од
реченицата гласно зеде воздух. На тоа гуруто итро ја отвори книгата, набрзина
ја пролиста и веднаш ја најде бараната страница. Веднаш почна да завива како
волк за да објави дека ситуацијата е алармантна и дека е состојба на тревога.
„Велиш
треба ритуал за итно ослободување, а не кажуваш
од што, брате? Еве, погледни овде, си има мени во вадемекумов. Кажувај
точно и прецизно за какво ослободување се работи? Ослободување од клетва, од
црна магија, анатема? Ослободување од зависност, од алкохол, дрога или комар?
Ослободување од турско, од фашизам, од диктатура? Ослободување од запоседнатост
од демони? Ослободување од опсесија? Конкретно мора да се каже. И, плус тоа, за
кој брат од твоите 69 браќа по мајка?“, запраша Гуруто.
„Заборавивте,
Гуру, о-о-о пресветол, да му го понудите и менито што го
додадовме на последниот Космички конгрес, за ослободување од уплав и од
уроченост“, го дополни црната кучка.
„Ете
и од тоа ослободуваме. Ај сега побргу одбери“, побара гуруто.
„Ослободување
на брат ми Виктор – близнакот од заробеност во азилот за кучиња скитници во
Рекиште, најконкретно кажано“, испука како од пушка Хектор. „И, плус тоа,
истовремено ослободување на неговиот сопственик, професорот по археологија и
античка историја, Смиле Смиленски, од истражниот затвор во Шутка; всушност, од
затворската лудница, најконкретно.“
,,Запиши тука написмено, сине
Хекторе. Дај детални податоците за субјектите. Бргу...“, изговори со мајчинска
топлина црната кучка со белите шепи.
Хектор
со еден нокот веднаш ги запиша имињата врз земјената патека на која стоеја
тројцата. Додека пишуваше, гласно си цивкаше, како да си спелуваше по кучешки
самиот за себе.
,,Еве
како ќе го осуетиме ослободувањето. Ќе ги повикаме 42-те кучиња од централната
ложа Алфа-Омега од Меровиншкото кучешко братство за да го изведат ритуалот на
ослободувањето на куче од шинтерница и човек од затворска лудница. Ритуалот ќе
се практикува истовремено, зашто обата субјекти се силно енергетски поврзани.“
Откако го изговори ова, гуруто повторно фати да завива во волчешки манир.
„Што друго ви е потребно, гуру
наш, кажувајте овој час?“, започна да говори како во сонет од стихови црната
кучка. „Кои реквизити, кои магични зборови, кои магиски ритуали, кои ремедии ги
барате од мене, гуру мој пресветол?“
„Ооооо,
ти сестро, видовита пророчице, бајачке наша Паладина, и ти брате побратиме
Хектор. Ќе ни треба едно рало гаќи од инволвираниот премиер, влакна од крзното
од субјектот–братот твој, шест јајца од некој гулабарник од населбата Пржино и
езерска вода, црпната од кај Долно Дупени. И на крајот, да не заборавам, една
смрдлива чорапа од професор Смиле. Не мора да е свежа, може и бајата“, изговори
гуруто Изди-Аве, божем буквално чита од книгата.
..... продолжува....
Извадок од романот ТАЈНОТО БРАТСТВО
Извадок од романот ТАЈНОТО БРАТСТВО
